- باب الاسد (بُلْ اَ سَ)
از بناهای شهر همدان که از طرف کوه الوند وارد شهر میشود و دارای مجسمۀ شیرعظیمی بوده که بعداً آنرا شکستند، لقبی که شیعیان به ابوالفضل عباس بن علی بن ابیطالب دهند
معنی باب الاسد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ذَ نَ بُلْ اَ سَ)
لغت نامه دهخدا
دومین ستارۀ روشن از قدر اوّل در صورت اسد که بر منتهای دم او جای دارد و آن را قطب الاسد و صرفه نیز نامند. و نیز گفته اند ذنب الأسد، جای اسد است در نزد عرب
(قُمْ بُلْ اَ سَ)
لغت نامه دهخدا
نام ستارگانی چند نزدیک صرفه. (الاّثار الباقیه بیرونی). کوکب صرفه یا ذنب الاسد را که بر اسطرلابها رسم میشود تازیان گویند بروعاء قضیب اسد است بدانگونه که شکل اسد را تصویر کرده و بدین سبب آن را قنب الاسد یعنی کیسۀ نرۀ شیر نیز نامیده اند. (حاشیۀ التفهیم ابوریحان بیرونی چ همایی ص 104)
(قَ بُلْ اَ سَ)
لغت نامه دهخدا
یکی از کواکب صورت اسد و آن از قدر اول است. نام دیگر آن زبره است.
- قلب الاسد الملکی، بیرونی آرد: وز ایشان (چهار ستارۀ جبهه) روشنتر آن است که سوی جنوب است و آن را قلب الاسد الملکی خوانند. (التفهیم).
، کنایت از وسط تابستان. چلۀ گرما:
قلب الاسد از اسد فروزان
چون آتش عود عودسوزان.
نظامی
- قلب الاسد الملکی، بیرونی آرد: وز ایشان (چهار ستارۀ جبهه) روشنتر آن است که سوی جنوب است و آن را قلب الاسد الملکی خوانند. (التفهیم).
، کنایت از وسط تابستان. چلۀ گرما:
قلب الاسد از اسد فروزان
چون آتش عود عودسوزان.
نظامی
(بُلْ)
لغت نامه دهخدا
یکی از ده دروازۀ قصر المعز لدین الله در مصر:... و این حرم را ده دروازه است بر روی زمین هر یک را نامی بدین تفصیل... باب العید... (سفرنامۀ ناصرخسرو چ برلین ص 62)
(بُنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی در مدینه: مغیره که او را ’ادهی العرب’ گفتندی گفت: زنهار که با علی (ع) بیعت مکنید و دیگری را اختیار کنید که کفایت است رسالت در بنی هاشم، تا ایشان بسقیفه رفتندو بر ابوبکر ابوقحافه بیعت کردند و فاطمۀ زهرا روزبیعت به باب النجد آمد و گفت... (کتاب النقض ص 28)
(بُلْ هََِ)
لغت نامه دهخدا
موضعی در ماوراءالنهر:... پس بفرمود ملک مظفر ابوصالح تا علمای ماوراءالنهر را گرد آوردند از شهر بخارا چون فقیه ابوبکر بن احمد بن حامد وچون خلیل بن احمد السجستانی و از شهر بلخ ابوجعفر بن محمد بن علی و از باب الهند فقیه الحسن بن علی مندوسی را... (ترجمه تفسیر طبری بنقل سبک شناسی ج 2 ص 16)
(بُلْ اَ زَ)
لغت نامه دهخدا
محله ای در بغداد. (منتهی الارب). محله ای بزرگ دارای بازارهای بسیار و محال بزرگ در مشرق بغداد، بدانجاعده ای محلهاست که هر یک از آنها شهرگونه ایست. (از معجم البلدان). عبدالله بن جبرئیل آورده است: ابوالحسن حرانی و سنان حکایات جالب بسیار دارند که از آن جمله است حدیث بریان کردن جگر و داستان آن چنین است که: شخصی در باب الازج جگرپزی داشت و هر وقت این دو تن از برابر او میگذشتند وی برمیخاست و با احترام آنان برپا می ایستاد تا میگذشتند. (عیون الانباء ج 1ص 227). در بغداد مردم محلۀ باب الازج که از اهل سنت و اکثر ایشان پیرو مذهب امام احمد بن حنبل اند از پذیرفتن اوامر ’خدابنده’ امتناع کردند... (سفرنامۀ ابن بطوطه ص 151، بنقل تاریخ مغول اقبال ص 318)... از مولد ابن احمد بن علی ابوالحسن معروف به ابن الهبل طبیب پرسش شد، پاسخ داد: در بیست و سوم ذیقعده سنۀ 525 هجری قمری به بغداد به باب الازج متولد شدم. (تاریخ الحکماء قفطی چ لیپزیک سال 1320 هجری قمری ص 239 س 13)
دل شیر، ناف تابستان دل شیر قلب اسد، وسط برج اسد (پنجمین برج سال و دومین برج تابستان نیمه تابستان: قلب الاسد از اسد فروزان چون آتش عود عود سوزان. (نظامی)
((قَ بُ لْ اَ سَ))
فرهنگ فارسی معین
دل شیر، قلب اسد، نام ستاره ای به رنگ آبی سفید و قدر 3/1 در میان صورت فلکی شیر یا اسد که 86 سال نوری با ما فاصله دارد